.Bóg w chwaleAutor nieznanyParyska
Apokalipsa, tkanina, ok. 1400,
"A oto w niebie stał tron i na tronie [ktoś] zasiadał. A Zasiadający był podobny z wyglądu do jaspisu (...)" (Ap 4,2-3). Osoba zasiadająca na tronie to Bóg Ojciec. Wraz z tronem otoczony jest podtrzymywaną przez anioła mandorlą, czyli olbrzymią aureolą o owalnym kształcie, obejmującą całą postać. Bóg trzyma królewskie berło, a Jego stopy spoczywają na kuli ziemskiej, co symbolizuje Boskie panowanie nad światem.
Nad tronem, u góry, wisi siedem lamp, o których wspomina św. Jan: "(...) i płonie przed tronem siedem lamp ognistych, które są siedmiu Duchami Boga" (Ap 4,5). To symbol Ducha Świętego. Po obu stronach mandorli i tronu widzimy osoby nazwane przez św. Jana Starcami. To Patriarchowie ze Starego Testamentu i Apostołowie. Oddają oni cześć Bogu, klęcząc lub grając na instrumentach muzycznych. Poniżej mandorli i Starców dostrzegamy wodę. "Przed tronem - niby szklane morze podobne do kryształu" (Ap 4,6) - pisze św. Jan. Morze symbolizuje odległość Stwórcy od stworzenia, podkreśla jeszcze bardziej Jego świętość i chwałę. Wielkość tej chwały chciał przede wszystkim pokazać anonimowy twórca "Paryskiej Apokalipsy". Leszek Śliwa Tygodnik Katolicki "Gość Niedzielny" Nr 45 - 11 listopada 2007r. |